Tien Koninklijke Onderscheidingen in de gemeente Terneuzen

Een Koninklijke Onderscheiding is een erkenning voor persoonlijke, bijzondere verdiensten voor de samenleving. De uitvoering van de onderscheiding verschilt per graad. Hoe hoger de graad, des te groter het versiersel en breder het lint. Voor de graden van Ridder en Lid zijn de versierselen van zilver. Bij de overige graden is het zilver verguld. Van elk versiersel is er een dames- en herenuitvoering. Behalve de versierselen ontvangt de gedecoreerde een oorkonde, met daarop vermeld de naam van de gedecoreerde en de graad waarin deze is onderscheiden. Ook de datum en het nummer van het betreffende koninklijk besluit staan op de oorkonde vermeld.

De 'lintjesregen' verrast jaarlijks mensen die het verdienen om eens in het zonnetje te worden gezet. Op 28 april ontvingen tien personen uit de gemeente Terneuzen hun Koninklijke Onderscheiding van burgemeester J.A.H. Lonink. Onderstaand vindt u een overzicht van de gedecoreerden.

Mw. Klein Hesselink

H.F.G. Klein Hesselink

mv. H.B.Klein Hesselink

H.F.G.Klein Hesselink

'Beangstelling voor mensen zit nu eenmaal in me'

door Jean-Lou de Gucht. donderdag 25 september 2008 | 07:39 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 25 september 2008 | 08:06

Mensen helpen is de passie van Hennie Klein Hesselink. "Belangstelling voor mensen zit nu eenmaal in me. Daar kan ik ook niets aan doen. Ik voel gelijk aan wat mensen willen en probeer dan ook iets aan hun situatie te veranderen."

Toen vorig jaar de wijkraad-buurtvereniging haar eens kwam polsen of ze geen belangstelling had om voorzitter te worden, was ze snel voor dat plan gewonnen. De gemeente Terneuzen, wooncorporatie Clavis, de politie, de brede school, welzijns- en gezondheidsinstellingen doen er alles aan om de Terneuzense wijk Oudelandse Hoeve/ Katspolder leefbaarder en gezelliger te maken.

Hennie Klein Hesselink: 'Ik ben gelukkig dat ik af en toe heel tevreden kan zijn'. foto Wim Kooyman

Samen met wijkraad-buurtvereniging Oudelandse Hoeve/ Katspolder zijn de krachten de afgelopen maanden gebundeld. Door de integratie te bevorderen en de sociale samenhang in de wijk te verstevigen, moet weer een echt buurtgevoel ontstaan. Woonstichting Clavis wil Oudelandse Hoeve/Katspolder als voorbeeldwijk nemen voor een nieuwe 'wijkgerichte aanpak'.

Wat voor een wijk is Oudelandse Hoeve/Katspolder?

Een pluriforme wijk waar heel veel allochtonen wonen. Maar ook een wijk waar de mensen een beetje langs elkaar heen leven.

De wijk behoort tot de armste wijken van Zeeland, bleek eerder dit jaar uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek.

Zo zie ik dat niet. Natuurlijk wonen er arme mensen in onze wijk, maar ook rijke. Wat wel een feit is in deze wijk is dat de huren wat lager liggen dan in andere wijken.

Hoe wilt u bereiken dat het buurtgevoel weer ontstaat?

Het buurthuis moet ervoor zorgen dat de samenhang in de wijk beter wordt. Een buurthuis dat iedere dag van de week open is en waar ruimte is voor iedereen. Waar je kunt biljarten, Engelse les kunt volgen, waar koffie-ochtenden zijn. Maar waar ook ruimte is voor het maatschappelijk werk, voor jeugd- en jongerenwerk en een crisiscentrum voor vrouwen. Mensen weten op dit moment amper dat het buurthuis bestaat. Als je de samenhang in de wijk wilt bevorderen, zul je daar ook bijvoorbeeld de Turken en de Antillianen bij moeten betrekken. Dat is in het verleden te weinig gebeurd. Je moet er echt werk van maken, anders lukt het niet. Zeker, het zal tijd kosten, je zult het moeten vasthouden en moeten sturen.

Wat zijn uw drijfveren?

Als je ziet dat er iets niet klopt in de maatschappij en constateert dat dit best anders zou kunnen. Ja, kunnen en niet moeten. Dan zet je je schouders er onder en dan kun je inderdaad dingen veranderen. Ik heb wel overtuigingskracht om anderen iets duidelijk te maken, jawel. Onderhandelen is mij wel toevertrouwd. En soms heb ik ook wel eens gebluft.

In de jaren zeventig was u voorzitter van de Rooie Vrouwen in Zeeuws-Vlaanderen. Ik kan me voorstellen dat u dat door de beau monde in deze regio niet in dank werd afgenomen.

Nee, de Rooie Vrouwen waren hier toen geen gemeengoed. Ze werden als heel slechte vrouwen beschouwd. Kadees werden we ook wel genoemd. Maar het was gewoon nodig om dat oude rollenpatroon te doorbreken. Vrouwen bleven wel heel erg achter. Er was toen een cursus voor vrouwen met de naam Glimlachen kan altijd nog. Die cursus was bedoeld om vrouwen duidelijk te maken dat ze eens normaal moesten doen en zeggen waar het op staat. En zich niet achter die vrouwelijke glimlach te verbergen.

Is er eigenlijk wel zoveel veranderd?

Er moet inderdaad nog heel wat gebeuren. Als ik hoor dat debatterende vrouwen in de politiek beschouwd worden als kijvende wijven, vind ik dat vreemd. Terwijl het bij mannen wordt beschouwd als een stevig debat. Toch denk ik dat die kentering er aan zit te komen. Kijk maar eens naar universiteiten en hogescholen. Vrouwen zijn de mannen aan het verdrijven. En ik ben ervan overtuigd dat jonge vrouwen zeker de gedrevenheid hebben om het rollenpatroon te doorbreken.

U stopt eind van de maand als lid van de seniorenraad Terneuzen. Waarom?

Het is mooi geweest. Ik heb het gevoel dat de seniorenraad niet helemaal tot z'n recht is gekomen, niet helemaal serieus wordt genomen. Als je als seniorenraad wilt meepraten over plannen van de gemeente, dan moet je daar van het begin af aan bij worden betrokken. Niet als de pap al is gestort.

Hoe kijkt u als oud-Statenlid voor de PvdA aan tegen de huidige PvdA?

Ik sta nog steeds op het standpunt dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Die overtuiging vind ik af en toe wel terug in het huidige kabinet met de PvdA. Eigenlijk had Wouter Bos niet in dit kabinet moeten zitten. Zijn ideeën zijn goed, maar kunnen niet altijd uitgevoerd worden. Kijk, ik snap ook wel dat je in een kabinet compromissen moet sluiten. Je zit daar immers niet als enige partij. Compromissen moet je trouwens je hele leven sluiten. Ook in je gezin. Je kunt wel met je vuist op tafel slaan, maar daar schiet je uiteindelijk niets mee op.

Wat vindt u van de SP?

Je kunt natuurlijk wel populistische kreten slaken, maar wat hebben mensen daar verder aan. Ach, ik denk wel dat ze het goed bedoelen. Overigens heeft de PvdA in de oppositie ook altijd hard geroepen. Dat hoort er blijkbaar bij. Bij iemand als Alexander Pechtold van D66 heb ik niet het gevoel dat het populistisch is. Ik denk dat hij het wel meent. Of ik op hem ga stemmen bij de volgende verkiezingen? Ik moet er nog eens over nadenken.

Hoe ziet u de toekomst van Zeeuws-Vlaanderen?

Als ik de kranten lees, moet ik meer en meer constateren dat onze regio ontzettend verdeeld is. In vergelijking met Hulst en Sluis doen we het hier in Terneuzen nog niet eens zo slecht. Ja, we mopperen allemaal wel, maar eigenlijk valt het leven hier wel mee. Ik moet toch constateren dat de mensheid wel erg verwend is. En we willen steeds meer. Ik ben gelukkig dat ik af en toe heel tevreden kan zijn. Er is zoveel om blij van te worden. Als ik de zon zie opkomen denk ik wel eens bij mezelf: dat ik dit allemaal nog mag zien.

Hennie Klein Hesselink

Voorzitter van wijkraad- buurtvereniging Oudelandse Hoeve/Katspolder in Terneuzen.

Lid van de seniorenraad Terneuzen.
Was voorzitter van de ANBO afdeling Terneuzen.
Was voorzitter van de Rooie Vrouwen in Zeeuws-Vlaanderen.
Was lid van Provinciale Staten voor de PvdA.
Werkte bij het internaat voor schippersjeugd in Terneuzen.
Getrouwd, vier kinderen.
Leeftijd: 70 jaar.
Geboren in Rotterdam, woont in Terneuzen.